Op het ritme van de natuur

Zweden, het land van oneindige bossen en meren, van stilte en rust, van imponerende elanden en van de geweldige schoonheid van de natuur. Lieflijk en gemoedelijk, zonder extremen.

Noorwegen daarentegen is het land van de woeste bergen, boomloze landschappen van rotsen, struiken en snelstromende rivieren met in de verte witte plukken sneeuw, zelfs in de zomer. Van overweldigende uitgestrektheid, van machtige fjorden, van nachtelijke vrieskou in augustus en dagen vol regen aan de fjorden. Wél een land van extremen!

​Twee landen naar mijn hart, kiezen zou moeilijk zijn. We hebben deze zomer dan ook onze aandacht over beide verdeeld.

• Zes weken Zweden (regio Gustavsfors): begeleiding van kanotochten, algemene coördinatie en coördinatie survival, kanotocht onder vrienden en vier dagen genieten met ons twee aan het meer Vänern.
• Vier weken Noorwegen: begeleiding en coördinatie van vier groepen van een 25-tal jongeren in de regio van Osterbo en het Naeroyfjord. Alsook met vrienden een vierdaags bezoek aan Oslo.

Een kanotocht in Zweden is een ongelooflijke ervaring! Je wordt helemaal ondergedompeld in de natuur. Alles is back to basics. Hier ervaar je hoeveel tijd er nodig is om eten te maken als je enkel van een vuurput en een vuurstick moet beginnen. Vanaf het moment dat je start met hout zoeken tot wanneer je kan eten, ben je al snel twee uur verder. Samenwerken is dan ook de boodschap!
We hebben twee soorten kanotochten gehad dit jaar. De kanotochten in juli waren zalig warm met elke dag meer dan 25 graden, veel zon, geen zuchtje wind en redelijk vlak water (maar spijtig genoeg wel vuurverbod = koken op gasvuurtjes). De kanotocht met onze vrienden in augustus was eerder een uitdaging! Temperaturen rond 17 graden, weinig zon, af en toe een bui en met heel veel wind op de kop en dito golven! Onze armspieren werden bij de laatste tocht zeker extra getraind!
Maar hiermee ervaar je pas echt de kracht van de natuur. Het simpele feit dat je dan maar een klein mensje bent op dat grote water en dat je alleen maar kan blijven ploeteren tegen de wind in om ergens te geraken! Maar ook al kan het zwaar zijn, je krijgt zoveel moois van de natuur rondom je en van de mensen met wie je onderweg bent, dat het zeker de moeite waard is! De gezelligheid ‘s avonds rond het (al dan niet) kampvuur met een wijntje in de hand, prachtige zang/gitaar muziek en de maneschijn, versterken alleen maar deze unieke beleving!

​In Zweden hebben we ook geprobeerd om elanden te spotten. We hebben het geluk gehad om zo’n twintigtal elanden te zien, gespreid over heel de zomer. Zowel toevallige ontmoetingen langs de kant van de weg als tijdens bewuste zoektochten met de auto bij valavond. En elke keer opnieuw keken we onze ogen uit naar deze kolossale wezens, een kruising tussen een groot paard, een kameel zonder bulten en een rendier is misschien een verwoording van hoe ze eruit zien.

Toen we eind juni pas in Zweden waren, hebben we, voor mij toch, iets nieuws ervaren. Het bleef ‘s nachts zo goed als licht! Enkel tussen 1u – 3u was het wat donkerder. Ik dacht dat dit fenomeen zich veel verder naar het noorden afspeelde, maar daarin was ik dus fout! Het is wel een gek gevoel als je om middernacht denk dat het nog steeds maar 20u is. Je gaat veel later slapen en ik had in de tent echt een slaapmasker nodig om toch aan de nodige uren slaap te komen. Tegen begin augustus was dit al veel minder een probleem. Vanaf toen werden de dagen al snel korter.
​
In Noorwegen hebben we genoten van de enorme woeste landschappen, kolkende rivieren, prachtige maar pittige wandeltochten en adembenemende fjorden. Kamperen aan de rand van zo’n fjord is echt de max! We kampeerden nabij het dorpje Bakka op een weide aan het water. De fjord is hier maar een 250m breed, maar wel 70m diep! Er passeerden regelmatig kleinere ferryboten met toeristen. De Naeroyfjord is dan ook Unesco werelderfgoed! Met de jongeren maakten we er kajaktochten en kregen daarbij zelfs het bezoek van zeehonden. Een steile beklimming vanuit de fjord bezorgde ons dan weer prachtige vergezichten!
Elke week werd het weer wel slechter en slechter in Noorwegen…en zeker aan de fjorden waar we wekelijks drie dagen kampeerden. Waar we de eerste week nog in de zon zaten met 25 graden, ging het steeds meer regenen en daalde de temperatuur aanzienlijk. Dit leidde tot minder aangename toestanden als je een tent moet opzetten in de regen en het ook echt twee dagen regent als je daar kampeert. Slijk en schuifpartijen zijn dan alom tegenwoordig! Dan te bedenken dat onze collega’s in Zweden op dat moment nog steeds zitten te puffen in de hitte en dat het vuurverbod nog verstrengd werd (koken op gasvuurtjes werd nu zelfs verboden). Maar ondanks alles bleef het uitzicht wel adembenemend, zeker met de laaghangende wolken, mistige ochtenden en de vele watervallen die bij zo’n weer worden veroorzaakt.
Noorwegen is geen land voor doetjes…
Als we terugdenken aan Noorwegen, denken we natuurlijk ook aan onze lieve vrienden Linda en Carlo die ons twee weken geholpen hebben bij de coördinatie. Zonder hen zou het zeker niet hetzelfde geweest zijn. We waren een perfect team dat goed op elkaar was ingespeeld. Heel erg bedankt voor jullie aanwezigheid, jullie lach, jullie harde werk en voor jullie vriendschap! Hoewel Carlo vooraf wat schrik had om te koken, heeft hij enorm veel bijgeleerd en is hij een meester geworden in het maken van lekkere chocomelk, het bakken van gehakt, gyros en het openknippen van hete zakjes rijst.

Op het einde van de zomer hebben we samen met Anneke en Hanne ook Oslo bezocht. Het is een pracht van een stad, maar je moet er niet naartoe om terrasjes te doen! Peperduur! 10 euro voor een pintje of een glas wijn. Maar geen probleem, we hebben ons zo ook wel goed geamuseerd! We bezochten een aantal musea (Kon Tiki, Viking en het Poolreizigers museum) en probeerden om tussen de Chinezen door een glimp op te vangen van ‘De Schreeuw’ van Edvard Munch.
Aangezien we een mooie en zonnige 20 graden hadden, hebben we ook genoten van een cruise langs de fjorden van Oslo. Het moet fijn zijn om in een stad te wonen met zoveel groen dicht in de buurt! We bewonderden de mooie beelden in het Vigeland Park en kuierden langs de vele terrasjes aan de haven. Op de trappen van het Opera gebouw hebben we een fles Cava ontkurkt om Anneke haar 40ste verjaardag te vieren!

In tegenstelling tot Nicolas was het voor mij de eerste keer dat ik groepsreizen begeleidde en dat is heel goed meegevallen. Mijn eerste ervaring hiermee was er dan ook ééntje uit de duizend, een kanotocht met 16 volwassenen in Zweden, in samenwerking met Mr. Yeti (Reisorganisatie voor actieve groepsreizen). De groep, de samenwerking en de sfeer waren fantastisch en het weer was ideaal! Wat wil een mens nog meer! Op naar onze reünie binnenkort.
​
We hebben deze zomer veel gedaan, geleerd en ervaren. We hebben echt genoten, maar het was absoluut geen vakantie! Het was misschien zelfs zwaarder dan we, en vooral ik, vooraf hadden ingeschat. Zowel op mentaal als fysiek vlak. 2,5 maand is lang en je hebt maar zelden een moment ECHT voor jezelf of voor ons twee. Je leeft in groep en dat is heel fijn. Je leert dat er heel veel soorten karakters zijn en dat het met sommige mensen minder klikt dan met anderen, maar dat je toch steeds moet proberen om samen te werken. Ook fysiek hebben we soms afgezien. We hebben gesleurd met bakken, diepvrieskoffers en kano’s. 70% van de zomer hebben we op een matje in een tent geslapen. In augustus hebben we een hele week moeten roeien tegen de wind in. We hebben vele tenten/shelters rechtgezet en dik zes weken alle dagen gekookt voor groepen van ongeveer 30 personen. Het wekelijks op en af rijden van Zweden naar Noorwegen kroop ook zeker in onze kleren, evenals de wegen en tunnels richting Bakka. Als laatste hebben we zeker af en toe geklaagd over de regen en de kou en zelfs misschien wel eens op de hitte in juli.

Maar ondanks dit alles hebben we een mooie tijd mogen meemaken. We willen hierbij Drakkar Outdoor en zeker Jaldert heel erg bedanken om ons deze kans te geven. Ook aan alle gidsen, coördinatoren en monitoren, heel erg bedankt voor de fijne samenwerking! En als laatste, natuurlijk een oprechte ‘dankjewel’ aan alle deelnemers. Jullie waren allemaal super! Hier en daar zullen er zeker vriendschappen blijven hangen en gaan we mensen terugzien. Waar dan ook… Dikke merci! X

Ook onze vier overgevlogen vrienden, Anneke, Eva, Tom en Marijke, willen we bedanken voor de fijne kanoweek samen. Ondanks de wind was het een hele mooie week! We hebben ervan genoten! Ook een dikke merci! X

Tessa en Nicolas